Kodeks drogowy komentarz z orzecznictwem NSA, SN i TK 2014. Wydanie 7

Wydanie VII Kodeksu drogowego. Komentarza z orzecznictwem NSA, SN i TK według stanu prawnego na dzień 24 lipca 2014 r. składa się z trzech części.

W części I zostały uwzględnione zmiany wprowadzone kolejnymi 9 nowelami (LLIV – LLXII) ogłoszonymi po wydaniu VI.

Szczególnie istotne znaczenie mają zmiany przewidujące:
-nałożenie na pieszego poruszającego się po zmierzchu po drodze poza obszarem zabudowanym obowiązku używania elementów odblaskowych w sposób widoczny dla innych uczestników ruchu drogowego (nowela LLV); dotychczas obowiązek taki dotyczył tylko dzieci do lat 15,
-określenie nowych zasad wydawania kart parkingowych dla osób niepełnosprawnych (nowela LLVI),
-zmianę kompetencji organów w sprawach homologacji pojazdów i innych równoważnych form dopuszczenia pojazdów do obrotu (nowela LLVII),
-powołanie w Polsce Krajowego Punktu Kontaktowego oraz określenie zasad wymiany informacji z właściwymi krajowymi punktami kontaktowymi innych państw UE w zakresie danych dotyczących pojazdów oraz ich właścicieli lub posiadaczy (nowela LLIX),
-wprowadzenie nowych możliwości udostępniania danych z centralnej ewidencji pojazdów w postaci elektronicznej (nowela LLX),
-zmniejszenie wymagań wobec rzeczoznawców samochodowych i diagnostów.

 Ponadto, w części tej zostały uwzględnione liczne zmiany wynikające z ogłoszonych po wydaniu VI nowych lub zmienionych rozporządzeń, w szczególności odnoszące się do homologacji pojazdów oraz przedmiotów ich wyposażenia i części, dopuszczenia jednostkowego pojazdu oraz dopuszczenia indywidualnego WE pojazdu, a także  nowych zasad wydawania kart parkingowych.

W części II zostały uwzględnione zmiany wynikające z ogłoszonych rozporządzeń zmieniających rozporządzenie w sprawie znaków i sygnałów drogowych określających nowe znaki szlaków rowerowych oraz wzór, znaczenie i zakres obowiązywania nowego znaku D-44 (zniesienie podwójnego znaczenia tego znaku i możliwości podwójnego karania) oraz znaków towarzyszących. W części tej został zamieszczony również wzór znaku wyróżniającego pojazd kierowany przez młodego kierowcę.

W części III zostały uwzględnione zmiany wprowadzone kolejnymi 4 nowelami (VIII – XI)  ogłoszonymi po wydaniu III. Szczególne znaczenie mają zmiany wprowadzone nowelą XI. Są wynikiem analizy funkcjonowania ustawy po pierwszym roku jej stosowania. Mają różny charakter i znaczenie. W niektórych przypadkach poprawiają błędy popełnione przy uchwaleniu ustawy, w niektórych jeszcze bardziej komplikują to co było.

Nowela XI wprowadziła wiele nowych rozwiązań. Do najistotniejszych należy zaliczyć:
-rozszerzenie uprawnień wynikających z prawa jazdy kategorii B; osoba posiadająca prawo jazdy tej kategorii od co najmniej 3 lat, może kierować motocyklem o pojemności skokowej silnika nieprzekraczającej 125 cm3 , mocy nieprzekraczalnej 11 kW i stosunku mocy do masy własnej nieprzekraczającym 0,1 kW/kg,
-zniesienie obowiązku odbycia przez kandydata na kierowcę  części teoretycznej szkolenia,
-wprowadzenie możliwości przystąpienia do egzaminu państwowego na  niższe kategorie prawa jazdy w przypadku ukończenia szkolenia wymaganego dla wyższych kategorii prawa jazdy,
-ustalenie, że pytania egzaminacyjne dla kandydatów na kierowców będą zatwierdzane przez ministra właściwego do spraw transportu i będą publikowane na stronie ministerstwa; pytania te stanowią informację publiczną w rozumieniu stosownych przepisów,
-ustalenie, że pytania egzaminacyjne dla kandydatów na instruktorów i wykładowców oraz kandydatów na egzaminatorów będą zatwierdzane przez ministra właściwego do spraw transportu i nie będą publikowane na stronie ministerstwa; pytania te nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu stosownych przepisów,
-upoważnienie wojewódzkich ośrodków ruchu drogowego do prowadzenia warsztatów doskonalenia zawodowego dla instruktorów i wykładowców,
-wprowadzenie obowiązku przekazywania przez wojewódzkie ośrodki ruchu drogowego 1,5 % opłaty za część teoretyczną egzaminu państwowego do budżetu państwa (ustawa nie określa celu),
-wprowadzenie do zakresu egzaminu państwowego problematyki energooszczędnej jazdy w ruchu drogowym,
-stworzenie możliwości zdawania egzaminu państwowego samochodem ośrodka szkolenia kierowców, którym osoba zainteresowana odbywała szkolenie,
-zniesienie terminu ważności zdanego egzaminu państwowego z części teoretycznej,
-powołanie komisji do spraw weryfikacji i rekomendacji pytań egzaminacyjnych stosowanych na egzaminie dla kandydatów na kierowców, kandydatów na instruktorów (wykładowców) i kandydatów na egzaminatorów.

Ponadto, w części tej zostały uwzględnione liczne zmiany wynikające z ogłoszonych po wydaniu III nowych lub zmienionych rozporządzeń, w szczególności dotyczące kursów i szkoleń dla określonych kierowców, uzyskiwania karty rowerowej oraz badań lekarskich i psychologicznych.

Niezależnie od wskazanych zmian, w poszczególnych częściach tego wydania zostały uwzględnione zmiany o charakterze dostosowawczym i porządkowym wynikające z innych aktów prawnych oraz orzeczeń sądów i TK.