Kodeks postępowania karnego. Komentarz do artykułów 1–296.
Tom I, wydanie 4 obejmuje komentarz do przepisów regulujących
naczelne zasady procesu karnego, właściwość i skład sądu, status stron,
obrońców, pełnomocników i przedstawicieli społecznych oraz czynności
procesowe, dowody i stosowanie środków przymusu.
Dzieło uwzględnia wszystkie najnowsze zmiany włącznie z nowelizacjami wprowadzonymi ustawą z 5.8.2010 r. o ochronie informacji niejawnych, z 1.4.2011r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii a także ustawą z 15.4.2011r. o działalności leczniczej.Obok
wyczerpującego omówienia nowych instytucji, takich jak nakaz
opuszczenia lokalu mieszkalnego zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym
orzekany tytułem środka zapobiegawczego, Autorzy uwzględniają wszystkie
brzmienia przepisów, które obowiązywały od wejścia w życie Kodeksu
postępowania karnego z 1997 r. oraz odnoszą się do uregulowań Kodeksu z
1969 r. i 1932 r. Pozwala to czytelnikowi na zapoznanie się z daną
instytucją zarówno w świetle najnowszego orzecznictwa i ustawodawstwa
unijnego jak i w aspekcie historycznym, który doskonale przedstawia
ewolucję danej normy. Ułatwia to dokonanie wykładni zgodnej z linią
orzeczniczą SN i swobodne stosowanie przepisów w praktyce.
Dzieło uwzględnia zmiany, które zaszły w unormowaniach prawnych
wymienionych instytucji z jednoczesnym porównaniem do uprzednio
obowiązującej regulacji Kodeksu postępowania karnego z 1969 r. i
przytoczeniem aktualnego orzecznictwa oraz nowych poglądów doktryny.
Wymienione przepisy uwzględniają wprowadzone m.in. do polskiej procedury
karnej zasady regulujące wystąpienie właściwego organu polskiego do
państwa członkowskiego UE oraz wystąpienie państwa członkowskiego UE do
właściwego organu polskiego o przekazanie osoby ściganej na podstawie
europejskiego nakazu aresztowania. Komentarz uwzględnia również
regulacje dotyczące pomocy prawnej w postępowaniu przygotowawczym,
między polskimi organami uprawnionymi do prowadzenia tego postępowania
oraz właściwymi organami państwa członkowskiego UE lub innego państwa.
